Spotkanie laureatów Ogólnopolskiego Konkursu Plastycznego „Sztuka Osób Niepełnosprawnych”

24 października 2019r. wzięliśmy udział w uroczystym Spotkaniu Laureatów etapu wojewódzkiego XVII edycji Ogólnopolskiego Konkursu Plastycznego „Sztuka Osób Niepełnosprawnych” pod hasłem „Podróże moich marzeń”. Praca Uczestniczki naszego Warsztatu -Justyny Załuskiej otrzymała wyróżnienie w kategorii rzeźba kameralna i płaskorzeźba. Gratulujemy Justynce i Jej Instruktorowi – P. Justynie Gwardiak. Bardzo dziękujmy Pani Dyrektor Podlaskiego Oddziału PFRON Grażynie Bogdańskiej za zorganizowanie i zaproszenie nas na tę piękną Uroczystość.

 

VII Etiudy Folklorystyczne w Bielsku

19 września wzięliśmy udział w  VII edycji Etiud Folklorystycznych Osób Niepełnosprawnych w Bielsku Podlaskim .Zaprezentowaliśmy montaż słowno muzyczny „Prządki i Skubaczki”. W dawnej podlaskiej wsi,  w długie zimowe wieczory, ludzie gromadzili się    w izbach,  aby wspólnie wykonywać prace, na które brakowało czasu latem. Takimi czynnościami było darcie pierza,  przędzenie lnu i wełny, tkanie płótna czy haftowanie obrusów, robienie miotły czy kosza.  Był to rodzaj wzajemnej pomocy i sposób na „zabicie” zimowej nudy.  Była to praca połączona z zabawą. Kobiety starały się umilać czas śpiewami i żartami. Tego rodzaju spotkania integrowały społeczność wiejską i często stawały się okazją do zeswatania dwojga młodych. Ludzie połączeni wspólną pracą czuli się sobie bliscy i potrzebni.

Sanktuarium w Gidlach

W drodze powrotnej zajechaliśmy do sanktuarium w Gidlach. Najstarsza tradycja głosi, że wiosną tego roku, tuż przed pierwszą niedzielą maja, gidelski rolnik Jan Czeczek orał swoje pole w miejscu, gdzie dziś wznosi się klasztorny kościół. Naraz, ku jego zdziwieniu, woły ustały w orce, a nawet padły na kolana. Nic nie pomogły przynaglania ani razy. Wreszcie i mężczyzna zauważył niezwykłą jasność bijącą z ziemi, a wśród tej jasności „obrazek mały głazowy Najświętszej Panny, wielkości na dłoń, na kamieniu wielkim, który był wydrążony na kształt kielicha”. Gidle słyną z uzdrowień, a ponieważ pielgrzymi, podążający na Jasną Górę wstępują tu regularnie, utrwaliła się opinia, że tu przychodzą po uzdrowienie ciała, dusze Maryja leczy zaś na Jasnej Górze.

Zwiedzanie Trogiru

Przed udaniem się na odpoczynek do hotelu na wyspie Ciovo zwiedziliśmy starówkę w Trogirze. Starówka Trogiru wpisana jest na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO od 1997 roku. Zwarta, średniowieczna starówka Trogiru położona jest na wyspie. Wzdłuż portu znajduje się wysadzany palmami, szeroki bulwar, wokół którego skupia się wieczorne życie miasta. Znajdują się tam najważniejsze zabytki, ale też restauracje, bary i hotele. Historyczne centrum za pomocą mostu połączone jest z kontynentalną częścią Chorwacji.

Chorwackie Lourdes

Następnego dnia wyruszyliśmy  do Chorwacji na odpoczynek nad morzem Adriatyckim, po drodze zajechaliśmy do Lourdes Chorwackiego tam uczestniliśmy we mszy świętej. Przy Riwierze Makarskiej,  między morzem i górami znajdziemy jedno z sanktuariów maryjnych. Nazywane jest chorwackim Lourdes. Sanktuarium maryjne tuż obok Makarskiej założone zostało już na początku XX w. na prośbę biskupa, który chciał, by Riwiera Makarska otrzymała swoje Lourdes. Z wyglądu Vepric rzeczywiście przypomina znane francuskie sanktuarium, ponieważ jest położone w naturalnej jaskini, okrążone górskimi stokami i potokiem.

Wodospady Kravica

W niewielkiej odległości od Medjugorje znajdują się przepiękne wodospady Kravica, jedno z najpiękniejszych przyrodniczych miejsc Bośni i Hercegowiny. Przepiękna roślinność, ułożone półkoliście wodospady i krystalicznie czysta woda sprawiły, że miejsce to stało się ulubione wśród turystów i miejscowych spragnionych orzeźwiających kąpieli. Tam wyruszyliśmy w kolejnym dniu pobytu w Medjugorje.

Wspólnota Cenacolo

Wspólnota Cenacolo –drogą wyjścia z uzależnienia.

Po śniadaniu wyruszyliśmy do wspólnoty Cenacolo, żeby wysłuchać świadectw dwóch młodych Polaków , którzy tam przebywają.

Wspólnota Cenacolo jest stowarzyszeniem chrześcijańskim, które powstało, aby nieść pomoc młodym ludziom z problemami, szczególnie narkomanom. Przygarnia pod dachy swoich domów młodych niezadowolonych, zbuntowanych, rozczarowanych, pragnących odnaleźć własną tożsamość, radość i sens życia.

Droga Krzyżowa na górę Kriżevac

Następnego dnia wczesnym rankiem Ci ,którzy chcieli wyruszyli na Drogę Krzyżową na górę Kriżewac. Kriżevac – góra nad Medziugorjem. Na pamiątkę 1900 rocznicy śmierci Jezusa mieszkańcy Medziugorja wybudowali w 1934 roku ośmiometrowy krzyż z betonu. Pojedynczy wierni i całe grupy w tym miejscu dają wyraz swojej pobożności idąc od stacji do stacji Drogi Krzyżowej. Na początku były one oznaczone drewnianymi krzyżami, w 1988 roku postawiono przy tych krzyżach płaskorzeźby z brązu stacje Drogi Krzyżowej wykonane przez włoskiego rzeźbiarza Carmela Puzzolo. Kriżevac stał się miejscem rozważania Męki Chrystusowej i Kalwarią medziugorskiego sanktuarium